Narodowe Czytanie 2018
Szanowni Czytelnicy i Sympatycy Biblioteki
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda
wraz z Małżonką Agatą Kornhauser-Dudą
zaprasza do wspólnego Narodowego Czytania
8 września 2018 roku będziemy czytać „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego
„Przedwiośnie to, jak powiedział śp. prof. Tomasz Burek, powieść pytań, na które trzeba szukać odpowiedzi – mówił Prezydent Andrzej Duda, tłumacząc wybór lektury. – To powieść niezwykle ciekawa, niezwykle obrazująca takie specyficzne polskie losy – zaznaczył. Zdaniem Prezydenta Stefan Żeromski pokazuje w Przedwiośniu Polskę wielu kontrastów. Przypomniał, że jest tam wiele pytań, na które trudno znaleźć odpowiedź: w jakim kierunku zdążać, jaka ta Polska ma być, jaki powinien być ustrój. – Wiele tych pytań jest dzisiaj w Polsce aktualnych, dlatego właśnie ta powieść wydaje nam się tak ważna i w 2018 r. warto ją przypomnieć i przeczytać – zachęcał. – Niech będzie to lektura, która nas pochłonie – dodał”.
www.prezydent.pl
Tegoroczna, siódma już edycja akcji Narodowe Czytanie, ma miejsce w roku 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, dlatego też Para Prezydencka proponuje do czytania przez cały rok 2018 44 teksty Antologii Niepodległości.
Lista 44 tekstów Antologii Niepodległości
- Józef Ignacy Kraszewski, Stara baśń, tom II, rozdz. 8.
- Anonim, Bogurodzica.
- Jan Kochanowski, Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry… [w:] tegoż, Pieśni, ks. I, nr 10.
- Mikołaj Sęp Szarzyński, Pieśń IV: O cnocie szlacheckiej [w:] tegoż, Rytmy abo wiersze polskie.
- Piotr Skarga, Kazania sejmowe, [tu:] Kazanie wtóre: O miłości ku ojczyźnie i o pierwszej chorobie Rzeczypospolitej, która jest z nieżyczliwości ku ojczyźnie [fragment od słów: „Dwoje przedniejsze rozkazania, umierając Pan Jezus…”; do słów: „…zatonie, i z nim my sami poginiemy”].
- Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki, [fragment: Rok Pański 1683; od słów: „Tak i wiedeńska forteca…”; do słów: „nie zapomniawszy jeszcze łaźni, którą im anno 1673 sprawił pod Chocimiem nad Dniestrem”].
- Wespazjan Kochowski, Psalmodia polska, [tu:] Psalm XXVI: Pienie wdzięczności za zwycięstwo wiedeńskie.
- Szymon Starowolski, Lament utrapionej Korony Polskiej [od początku aż po fragment poetycki włącznie].
- Anonim, Odważny Polak na marsowym polu [pieśń konfederatów barskich].
- Ignacy Krasicki, Święta miłości kochanej ojczyzny.
- Franciszek Karpiński, Żale Sarmaty nad grobem Zygmunta Augusta, ostatniego polskiego króla z domu Jagiełłów.
- Józef Wybicki, Pieśń Legionów Polskich we Włoszech.
- Cyprian Godebski, Wiersz do Legiów polskich (1805).
- Aleksander Fredro, Trzy po trzy [od początku utworu do słów: „Jeden z nich tylko wrócił do Francji – i na własnej grzędzie pędził w niedostatku dnie starości i cierpienia. Napoleona już nie było”].
- Alojzy Feliński, Boże, coś Polskę.
- Adam Mickiewicz, Do matki Polki.
- Karol Boromeusz Hoffman, Wielki Tydzień Polaków, czyli opis pamiętnych wypadków
w Warszawie od dnia 29 listopada do 5 grudnia 1830 r., Warszawa 1830, tu: fragment o nocy belwederskiej, s. 23-32 (wyd. Warszawa 1915), [fragment od słów: „Dzień ten był 29 Listopada 1830 roku…”; do słów: „Dnia 30 Listopada, około godziny 8-ej rano powitaliśmy jutrzenkę oswobodzenia Polski”]. - Adam Mickiewicz, Dziady cz. III, scena I [opowiadanie Sobolewskiego;
fragment od słów: „Czy nie ma nowin z miasta…”; do słów: „Nie tak świętą, ni wielką, lecz równie niewinną”]. - Adam Mickiewicz, Księgi pielgrzymstwa polskiego, wstęp , rozdz. I-III, VI.
- Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, ks. XII [koncert Jankiela; fragment od słów: „Było cymbalistów wielu…”; do słów: „On, czapkę zdjąwszy, wodza rękę ucałował” (wersy: 642-761)].
- Juliusz Słowacki, Grób Agamemnona.
- Zygmunt Krasiński, Psalm miłości [wersy: 1-179; 378-431] [w:] tegoż, Psalmy przyszłości.
- Cyprian Kamil Norwid, Moja piosnka II.
- Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem, tom II, rozdz. IV [mogiła powstańców styczniowych; fragment od słów: „– Proszę stanąć i naokoło spojrzeć – głosem cichszym niż zwykle rzekł Jan”; do słów: „… wiecznego pod ziemią gorzenia i wyrzucania na świat niewidzialnych iskier?”].
- Adam Asnyk, Póki w narodzie myśl swobody żyje.
- Henryk Sienkiewicz, Potop, ks. II, rozdz. 14 [obrona Jasnej Góry].
- Maria Konopnicka, Pieśń o domu.
- Roman Dmowski, Myśli nowoczesnego Polaka [Wstęp].
- Stanisław Wyspiański, Wyzwolenie [modlitwa Konrada, akt II; fragment od wersu 1348: „Pamiętam, niegdyś wchodziłem…”; do wersu 1509: „…błogosław czyn i rzeszę!”].
- Józef Piłsudski, O wartości żołnierza Legionów, Lwów, 5 sierpnia 1923.
- Leopold Staff, Polsko, nie jesteś ty już niewolnicą!
- Eugeniusz Małaczewski, Koń na wzgórzu, rozdz. IV.
- Jan Lechoń, Piłsudski.
- Stefan Żeromski, Przedwiośnie [fragment o „szklanych domach”; od słów: „Dlatego
do Polski – mówił – że tam się zaczęła nowa cywilizacja”; do końca tego podrozdziału]. - Kazimierz Wierzyński, Zstąp, Duchu Mocy.
- Aleksander Kamiński, Kamienie na szaniec, rozdz.: Pod Arsenałem.
- Krzysztof Kamil Baczyński, Mazowsze.
- Czesław Miłosz, W Warszawie.
- Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy św. na placu Zwycięstwa (Warszawa, 2 czerwca 1979).
- Anonim, Postulat 22 [pieśń strajkowa z sierpnia 1980].
- Andrzej Kijowski, Co się zmieniło w świadomości polskiego intelektualisty po 13 grudnia 1981 roku? [fragment od słów: „Czuliśmy to latem 1980 roku, że dzieje się coś, czego dotychczas nie było…”; do słów: „…i kochał ten charakter w innych i w sobie samym” [w:] tegoż, Rachunek naszych słabości.
- Zbigniew Herbert, Raport z oblężonego miasta [wiersz z tomu pod tym samym tytułem].
- Jarosław Marek Rymkiewicz, Rozmowy polskie latem 1983 roku [rozmowa z panią Żabką; fragment od słów: „Pani jest ze wschodu, pani Żabko…”; do słów: „To Mickiewicz ją obraził”].
- Wojciech Wencel, Epigonia [wiersz z tomu pod tym samym tytułem].
