Gdybym miał do wyboru: posiąść na własność Bibliotekę Muzeum Brytyjskiego
czy też jeden mszalik, wybrałbym mszalik.
Stefan Kardynał Wyszyński
Jakże wyjątkowy jest Wielki Piątek 10. kwietnia Anno Domini 2020. Jakże zaskakująca zbieżność dat – 10. rocznica katastrofy smoleńskiej i Wielkiego Piątku, dnia Męki Pańskiej.
W takich momentach, gdy cisza i milczenie nas otacza, a skupienie i refleksja jednoczy, warto zanurzyć się w słowa, zapisywane od wielu wieków przez ludzi, którym wydarzenie z Golgoty nadało sens życia.
Stefan Wyszyński, Z głębi duszy. Kalendarzyk łaski, oprac. red. Iwona Czarcińska, Beata Mackiewicz, Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Soli Deo”, Warszawa 2019, 158, [2] s., : il.
Stefan Kardynał Wyszyński Z głębi duszy. Kalendarzyk łaski to zbiór zapisków Prymasa Tysiąclecia, wybitnej postaci polskiego Kościoła katolickiego, mającej ważki wpływ na kształt powojennej duchowości Polaków. Duchowość ta ukształtowała – nie bez walki, wyrzeczeń i dramatów – oblicze obecnej, wolnej i niepodległej Ojczyzny. Opublikowane zapiski powstały w czasie uwięzienia Kardynała, jego odosobnienia, izolacji od świata zewnętrznego, pozbawienia możliwości kierowania Kościołem polskim. Pisane były przez osobę duchowną, ale będącą w położeniu bardzo podobnym do tego, w którym teraz i my się znajdujemy, dlatego też stanowią lekturę, którą – czytaną wiosną roku 2020 – przeżywamy w dwójnasób.
„A jedna z «najświętszych» pokus? Dzisiaj przestudiowałem nowe przepisy o obrzędach Wielkiego Tygodnia. Ile w nich ducha Chrystusowego! Aż serce się ściska na myśl, że pozostanę tutaj bezczynny, nie mając możliwości radować się przeżyciami Kościoła, który dla wszystkich swoich dzieci zgotował tyle radości, gdy każe im czcić Chrystusa Króla w Palmową Niedzielę, gdy chce ich zachwycić miłością Boga eucharystycznego, gdy chce ich porwać do krzyża, gdy chce wlać nadzieję zmartwychwstania. Kto moim dzieciom otworzy oczy na te cuda myśli Bożej patrzące z liturgii Kościoła? Wszak łaskę stanu dla moich dzieci mam przede wszystkim ja!
I obowiązek, i zrozumienie, i gotowość… I to wszystko ma ucichnąć, zmilknąć, nie dojść do głosu, chociaż w duszy kipi? (…) pozostanę w swoim rowie komańczańskim, zazdrośnie podpatrując z chórku kapłana, który ma łaskę służenia swojemu ludowi…” (Komańcza, 20 lutego 1956)
W ponurym czasie zagrożenia wszyscy szukamy pocieszenia i zrozumienia. Wierzący i niewierzący. Może przypomnienie słów i postaci Kardynała Wyszyńskiego okaże się potrzebne w chwilach, gdy człowiek przekonuje się boleśnie, że nie jest wszechwiedzący i niezniszczalny. Może potrzebna jest pokora, której możemy nauczyć się z zapisków Prymasa Wyszyńskiego. Upokorzenia, których doznał nie tylko w czasie swego uwięzienia i jego przemyślenia na ich temat, niech dadzą nam nadzieję na dobre jutro. Obyśmy tylko weszli w to jutro mądrzejsi i pokorniejsi. I wzbogaceni o refleksję płynącą z myśli, że niewiadomą jest każdy kolejny dzień naszego życia. Warto zatem zadbać o ten, który trwa, aby był jak najlepszy nie tylko dla nas, ale również dla tych, którzy go wespół z nami przeżywają.
***
Jest miejsce między gwiazdami
Zbyt wielkie na samotność
Zbyt małe na słowo
Na muzykę w sam w sam raz
Ewa Najwer
10 kwietnia 2020 roku, o godzinie 16.00, na wszystkich antenach Polskiego Radia oraz w internecie na stronie PolskieRadio.pl, przypomniany zostanie nadzwyczajny koncert symfoniczny „W hołdzie Ofiarom”, który odbył się 18 kwietnia 2010 roku, w dniu pogrzebu śp. prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. W koncercie zabrzmią dwa wybitne dzieła polskiej muzyki poważnej: III Symfonia („Symfonia pieśni żałosnych” op. 36) Henryka Mikołaja Góreckiego oraz Epitafium katyńskie Andrzeja Panufnika.
Ewa Hadrian – Dział Informacji i Promocji
