O fotografii i ikonach w „Poranku u Hieronima”

Jestem z wykształcenia malarzem, kultorologiem, zajmowałam się także dizajnem, ale później fotografia wzięła górę.  Na studiach na wydziale artystycznym Uniwersytetu w Grodnie miałam okazję spróbować wielu rzeczy, zdobyłam wszechstronną wiedzę, tak w teorii, jak i w praktyce i może dlatego nadal lubię łączyć różne kierunki. Wiele zawdzięczam profesorom z Grodna. Fotografia jest dla mnie połączeniem każdego rodzaju sztuki, bo nie wyobrażam sobie świata bez piękna teatru, kina, muzyki, koncertów, warsztatów artystycznych i naukowych. Świat odkrywam także poprzez podróże, poznawanie innych krajów i barw ducha innych ludzi. Malarstwo dodatkowo potrafi ukazać świat poprzez duszę artysty, a ponieważ nie zawsze mam czas malować, to staram się pokazać w zdjęciach swoje zamiłowanie do każdego aspektu  piękna  w sztuce czy kulturze. Gdziekolwiek jestem –  robię zdjęcia, żeby przekazać , jak ważny jest ten świat, jaki piękny może być… Bywam na wystawach malarstwa, bo ciekawi mnie spojrzenie innych artystów, chodzę na koncerty na żywo, żeby doładować muzyką duszę i zrobić zdjęcia muzykom podczas grania – słucham i robię zdjęcia. W tej wyjątkowej chwili muzyk opowiada swoją historię poprzez dźwięki i to odbija się w jego twarzy, wyglądzie… Staram się łączyć i zrównoważyć wszystko, także zamiłowanie  do sportu, bo kiedyś zawodowo pływałam, grałam w siatkówkę, tańczyłam – te dziedziny także wciąż są mi bliskie.