![Logo DKK](https://wbp.lublin.pl/wp-content/uploads/2020/11/belka_2018-4-1920x409.jpg)
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
oraz Dyskusyjny Klub Książki zapraszają na spotkanie autorskie online
![Jerzy Wlazło. Fot. Anna Wlazło](https://wbp.lublin.pl/wp-content/uploads/2021/12/Jerzy-Wlazlo-autor.jpg)
Fot. Anna Wlazło
Gościem spotkania będzie Jerzy A. Wlazło,
autor książki Lubomir Tomaszewski. Portret w płomieniach
(2021, współautor: Katarzyna Rij)
![Okładka ksiązki](https://wbp.lublin.pl/wp-content/uploads/2021/12/874492-lubomir-tomaszewski-jerzy-a-wlazlo-1.jpg)
Porozmawiamy również o książce Głupi Funio oraz innych, wcześniejszych książkach Autora
![Okładka książki](https://wbp.lublin.pl/wp-content/uploads/2021/12/glupi-funio-b-iext86931067.jpg)
Zapraszamy!
17 grudnia (piątek) 2021 r. o godz. 13.00
Spotkanie będzie transmitowane na Facebooku (otwartym) Biblioteki
Rozmowę z Autorem poprowadzi Ewa Hadrian
Spotkanie będzie tłumaczone na Polski Język Migowy
![Piktogram PJM](https://i0.wp.com/wbp.lublin.pl/wp-content/uploads/2021/04/pikto.jpg?resize=191%2C185&ssl=1)
Jerzy A. Wlazło – dziennikarz prasowy i radiowy. Autor powieści i monografii: Kot Syjonu (2011), Na wczoraj (2013), Kondukt umarłych (2014), Pęknięte miasto. Biesłan (2014, współautor: Zbigniew Pawlak), Chłopak z Katynia (2018), Głupi Funio (2018), Smak czystej wody (2019, współautor: Anna Wlazły), Lubomir Tomaszewski. Portret w płomieniach (2021, współautor: Katarzyna Rij). W 2011 roku nominowany do międzynarodowej nagrody Angelusa.
Jerzy A. Wlazło powraca do naszej Biblioteki. 23 kwietnia 2015 roku, z okazji Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich, w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie odbyło się spotkanie z autorem książki Pęknięte miasto. Biesłan (Kraków, Wydawnictwo Znak, 2014).
Notka wydawnicza:
Lubomira Tomaszewskiego (1923–2018) znamy w Polsce przede wszystkim z porcelanowych figurek, które projektował dla fabryki w Ćmielowie. Eleganckie i lekkie, zdobiły polskie mieszkania już w latach 50. i 60., są produkowane do dzisiaj i wciąż nie wychodzą z mody. Podobny status mają unikalne w skali światowej serwisy do kawy Ina oraz Dorota.
Mniej znane są natomiast losy i twórczość Tomaszewskiego po emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1966 roku. Praca wykładowcy na uczelni artystycznej w Bridgeport dała mu swobodę tworzenia. Za oceanem malował obrazy ogniem i dymem, ale największą sławę przyniosły mu rzeźby w kamieniu, drewnie i metalu. Zdobył w Stanach miano „rzeźbiarza ruchu”.
Na artystyczne wybory Tomaszewskiego cień położyła rodzinna tragedia – w tej książce linia życia i linia sztuki połączyły się w pasjonującą opowieść.
Zdjęcie: Serwis Dorota, proj. Lubomir Tomaszewski, 1961, porcelana, malowanie natryskowe i ręczne, fot. Muzeum Narodowe w Kielcach Porcelana polska po II wojnie światowej