Młoda hiszpanka Maria opuszcza rodzinną Majorkę i ucieka do Anglii. W Londynie poznaje Nasrada – dużo starszego od siebie Afgańczyka i muzułmanina. Afgańczyk staje się jej najlepszym przyjacielem i powiernikiem. Z wielkiej milości wychodzi za niego za mąż . Porzuca styl życia typowy dla kobiety z Zachodu i dostosowuje się do zasad obowiązujących kobiety – muzułmanki. Z miłości do męża przechodzi na islam. Wraz z mężem wyjeżdża do jego ojczyzny. Nie jest świadoma, że czeka ją tam walka o przetrwanie – w kraju podporządkowanym prawu talibów. W państwie tym rządzi prawo szariatu tzn. prawo religijne, surowo przestrzegane. Kobiety są nieważne. Kobietom odebrano tu prawo do wolnego, godnego życia. Zakrywają one twarze nie tylko ze względów kulturowych, ale przede wszystkim z przymusu i strachu. Maria w afgańskim kraju przechodzi koszmar i upokorzenie. Żyje w trudnych warunkach, wykonuje ciężką pracę . Dodatkowo musi znosić szykany teściowej, która jest dla niej nieżyczliwa. W prymitywnych, niehigienicznych warunkach rodzi dzieci, pozbawiona prawa do opieki lekarskiej. Długie tygodnie spędza w śmierdzącej ziemiance, z której nie mogła wyjść, bojąc się kul snajpera i bombardowania. Znosi to wszystko ze spokojem i cierpliwością. Codziennie czekają ją coraz cięższe i bardziej dotkliwe próby życiowe, nowe wyzwania, ale trzyma się dzielnie i znosi wszelkie niewygody. Robi to w imię uczucia do męża, nie chce sprawiać mu przykrości. Mąż ją kocha, pomaga jej przetrwać cierpienia, krzywdy i upokorzenia. Stara się zapewnić jej i dzieciom poczucie bezpieczeństwa.

Książka ta opowiada o wielkiej miłości i życiu w nieludzkich warunkach w kraju, w którym prawo traktuje kobiety jako rzeczy. Bohaterka tej opowieści wiele poświęciła dla swojego mężczyzny i dostosowała się do życia kobiety afgańskiej. Historia Marii i jej rodziny kończy się szczęśliwie. Po wielu staraniach bohaterce udaje się wrócić na Majorkę, ale jak podkreśla, nigdy nie będzie żałowała tego, co zrobiła dla swojego męża. Mimo, iż przeżyła bardzo niebezpieczną ”przygodę” w życiu, w afgańskim piekle, czuje się szczęśliwa. W życiu liczy się tylko miłość. Obok niej był dobry, kochający mąż. Nie każdemu taka miłość może się przytrafić.