Domowe Narodowe Czytanie – odcinek 59
Pszczele wspomnienie ciepłego lata
Co pszczoły robią zimą? Może czasem zadajemy sobie takie oto pytania, jesienną lub zimową porą, gdy raczymy się różnorakimi, pachnącymi miodami, by wspomóc nasze osłabione w tym okresie siły witalne. Dla zdrowia – łyżka aromatycznego miodu do jesienno-zimowej herbaty. Dla wiedzy – poczytajmy o pszczołach, wtedy dowiemy się, co robią zimą (wbrew pozorom – wcale nie zapadają w zimowy sen!). Dla czytelniczej przyjemności – porozkoszujmy się literacką opowieścią. Agata Kozioł poleca nam książkę nie tylko bogatą w wiedzę o pszczołach, ale równocześnie niebanalną, barwną, o nietypowej szacie graficznej. A w literackiej odsłonie „życia pszczół” Marzena Kopciowska zaprasza do współczesnego świata amiszów, sagę otwiera książka, której tytuł lokuje nas w pszczelarskim świecie. I tak oto – trawestując wypowiedź księdza-pszczelarza z Królowego Mostu – sprawy się wyrównują: trochę nauki, trochę fikcji, trochę miodu i w rezultacie wiele przyjemności naraz.
Ewa Hadrian – redaktor DNC
Piotr Socha, Pszczoły, oprac. tekstu Wojciech Grajkowski, Wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2015, s. 72
W te pochmurne i chłodnie listopadowe dni chciałabym zaprosić czytelników do magicznego królestwa pszczół i zaproponować lekturę książki Pszczoły. Ten wielkoformatowy album ukazał się w 2015 roku nakładem Wydawnictwa Dwie Siostry, które znane z wielu ciekawych i pięknie zilustrowanych książek.
Książka jest pełna zaskakujących informacji oraz przepięknych i pełnych szczegółów barwnych ilustracji autorstwa Piotra Sochy, znakomitego artysty, grafika, jednego z najlepszych współczesnych polskich ilustratorów. Niezwykłe ilustracje doskonale współgrają z tekstem Wojciecha Grajkowskiego. W publikacji znajdziemy merytoryczną wiedzę w pigułce o świecie pszczół, które są najbardziej cenionym gatunkiem owadów. Tutaj poznajemy między innymi anatomię pszczoły, ich hierarchie oraz zwyczaje i zajęcia. Możemy zobaczyć strój pszczelarza, poznać rodzaje uli czy też dowiedzieć się jak powstaje plaster miodu. Poznajemy rodzaje miodu i potrawy z nich sporządzane. Nie zabrakło w niej informacji o roli pszczół w życiu człowieka i zagrożeniach ekologicznych. Publikacja zawiera wiele ciekawostek, rekordów, które biją pszczoły. Z książki dowiemy się dlaczego Napoleon uczynił pszczoły symbolem cesarstwa, czy też czym zajmował się słynny detektyw Sherlock Holmes na emeryturze. I chociaż tekst jest oszczędny i zwięzły, to zawarto w nim wiele cennych i ciekawych informacji.
Książka została przetłumaczony na ponad dwadzieścia języków i obsypana licznymi nagrodami w kraju i za granicą. Została laureatką nagrody Empiku w konkursie Najlepsza Książka Dziecięca „Przecinek i Kropka” 2015, zdobyła nagrodę 2017 Educational Writers’ Award organizowaną przez brytyjskie Stowarzyszenie Autorów, czy też nagrodę główną w kategorii „Książka dziecięca” w konkursie Wissenschaftsbuch des Jahres 2017. Jednym słowem jest to pozycja, którą ogląda się i czyta z wielką przyjemnością, ponieważ została ona dopracowana w każdym szczególe. Myślę, że ta mądra i ciekawa opowieść o pszczołach dostarczy wiele interesujących informacji nie tylko młodym czytelnikom, ale również zaskoczy dorosłych. Dlatego książkę Pszczoły polecam wszystkim małym i dużym czytelnikom.
Dodatkowo polecam zapoznanie się z edukacyjnymi materiałami do pobrania na stronie Wydawnictwa Dwie Siostry, gdzie możemy znaleźć kolorowankę, na której nie zabrakło pszczół. A może dla relaksu – obok proponowanej lektury – pokolorujemy ten roślinny motyw? Zachęcam!
Agata Kozioł
(Dział Informacji i Promocji WBP)
Kelly Irvin, Syn pszczelarza, przełożyła Magdalena Moltzan-Małkowska, Prószyński Media, Warszawa 2020, s. 373, [1]
Wydawnictwo Prószyński Media wydało książkę Kelly Irvin Syna pszczelarza, która jest pierwszą z cyklu W krainie amiszów. Dotychczas moje doświadczenia z literaturą o amiszach wiązały się z historiami nasyconymi dużym dramatem bohaterów, ktoś zawsze chciał wyrwać się ze społeczności amiszów lub cierpiał ze względu na naruszenie drakońskich zasad, które naruszył.
Powieść Syn pszczelarza traktuje o dobrych, spokojnych ludziach, wiodących skromne życie. Dom, rodzina, religia, zasady moralne, praca na roli są w społeczności amiszów na pierwszym miejscu. Najwięcej wysiłku i pracy wymaga od nich nieurodzajna ziemia, ale bohaterowie są do tego przyzwyczajeni. Trud ten wynika z faktu, że amisze nie korzystają z dobrodziejstw współczesnej techniki. Ze zdobyczy cywilizacji korzystają w nadzwyczajnych sytuacjach (np. opisana w książce jazda starym samochodem w drodze do lekarza). Czytając tę opowieść ma się wrażenie, opowiadana historia ma miejsce w XIX wieku, ale to powieść współczesna (zdjęcie na okładce pogłębia wrażenie ,,książki z epoki”).
Fabuła osnuta jest wokół losów wdowy Abigail. Za namową brata, wraz z piątką dzieci, przenosi się do Teksasu. Nie spełnia się jednak marzenie i obietnica zielonej krainy, żyznej gleby, rzeczywistość jest inna. Także narzeczony z młodości, za którego Abigail ma wyjść za mąż, nie obudził dawnych uczuć. Z najtrudniejszą sytuacją przyszło się zmierzyć jednak jej dorosłej córce Deborze. Musi podjąć decyzję, czy zostać na miejscu i wyjść za mąż, pozostać w przyjaznym sobie otoczeniu, wśród przyjaciół, czy pomóc matce i rodzeństwu w przetrwaniu najgorszych chwil po śmierci ojca i przeprowadzce. Losy tych dwóch kobiet, a także Fineasza, tytułowego syna pszczelarza, śledzimy pełni niepokoju i obaw.
Przyznaję: gdy czytałam tę refleksyjną historię, trudno było mi się od niej oderwać. Przyjemna, ciepła lektura, balsam na nerwy, napawa nas siłą i otuchą. Historia jest spójna, a na kartach powieści toczy się normalne życie, nie brak tu upadków, upokorzeń, wyzwań. To co dla nas jest proste, dla amiszów okazuje się być bardzo trudne. Podziwiamy, z jaką pokorą oddają się prostym czynnościom. Kelly Irvin objaśnia, iż nie kierowała się drobiazgowym, dokumentalnym odwzorowaniem losów naszych bohaterów w konkretnej społeczności amiszów. Wykorzystała własną fantazję w tworzeniu losów postaci. Jeżeli rozsmaskowaliśmy się w tej historii, można sięgnąć po kolejne książki, opisujące dalsze losy rodziny Lantzów: historię młodszej córki Abigail, Leili, w tomie Syn biskupa oraz kolejnej z sióstr, Rebeki, w tomie Syn siodlarza.
Kelly Irvin, Syn biskupa, przełożyła Magdalena Moltzan-Małkowska, Prószyński i S-ka/Prószyński Media, Warszawa 2020, s. 382, [1]
Kelly Irvin, Syn siodlarza, przełożyła Magdalena Moltzan-Małkowska, Prószyński Media, Warszawa 2020, s. 423, [1]
Marzena Kopciowska
(Księgarnia „Hieronima”)
