Esther Simmel jest tytułową postacią powieści Stefana Chwina. Pracuje jako guwernantka najmłodszego z rodu Celińskich- Andrzeja. Jej życiorys, a także liczne fakty z przeszłości osnute są dozą delikatnej tajemnicy. Aleksander- starszy brat Andrzeja próbuje poznać jej przeszłość, w wyniku czego bardzo szybko zakochuje sie w młodej kobiecie. Miłość ta nie jest spełniona. Esther najpierw długo i ciężko choruje, następnie nagle i niespodziewanie wyjeżdża.
Należy nieco więcej wspomnieć o chorobie panny Simmel. Nie chodzi tutaj o jej przebieg, ale o konsekwencje, jakie wywołała w rodzinie Celińskich. Andrzej dopuścił się skandalicznego czynu, aby ratować swoja nauczycielkę. skutki jego występku były wstrząsające.
Akcja powieści rozpoczyna się pod koniec XIX wieku. Bardzo ciekawym zabiegiem jest przyśpieszenie akcji w końcowych rozdziałach książki. Dzięki temu dowiadujemy się o dalszych losach rodziny Celińskich i mieszkańców ulicy Nowogrodzkiej. Wiemy, jaki wpływ na ich życie miały wydarzenia pierwszej i drugiej wojny światowej.
Z tej książki można dowiedzieć się wielu interesujących wiadomości o życiu mieszkańców Warszawy, a także Europy przełomu XIX i XX wieku. Wiele powszechnie znanych informacji zostało wspaniale wkomponowanych w fabułę.
Na początku książka może stwarzać pozory nudnej, melancholijnej powieści. Jednak w rzeczywistości jest wspaniałą analizą człowieka zakochanego, nieszczęśliwego. W tym miejscu należy wspomnieć, że powieść Chwina napisana jest w formie pamiętnika Aleksandra Celińskiego.
„Esther” jest także doskonałym przykładem na to, jak życie ludzkie nieprzewidywalne. Po tej lekturze możemy zadać sobie pytanie, jaki wpływ na nasze życie mają osoby, które kiedyś poznaliśmy? Ludzie, którzy dawno odeszli, a naszej pamięci rozmyły sie ich rysy twarzy?
Z kart „Esther” płynie spokój i zrównoważenie, które wprowadzają czytelnika w atmosferę zadumy i magii epoki pięknych sukien, salonów i elegancji.
Tę książkę polecam wszystkim, szczególnie jednak osobom, które nie liczą tylko na szczęśliwe zakończenia.
